Het geluidsvermogensniveau beschrijft de geluidsemissie van een geluidsbron objectief, d.w.z. zonder afhankelijkheid van de afstand tussen bron en luisteraar of de akoestische verhoudingen van de ruimte waarin deze bron zich bevindt.

Het geluidsvermogensniveau komt getalsmatig overeen met het geluidsdrukniveau die op een kogel met een oppervlak van een vierkante meter werd gemeten, als de geluidsbron puntvormig in het midden van deze kogel zou zijn.

Het geluidsvermogen is de oorzaak, de waarneming (de geluidsdruk) komt overeen met de uitwerking.

Dat is goed vergelijkbaar met het elektrische vermogen van een lichtbron: het vermogen van een 60 Watt gloeilamp verandert niet als deze vanaf een grotere afstand wordt bekeken, of wanneer deze in een lichte in plaats van een donkere ruimte schijnt. Een geluidsbron straalt in eerste instantie alleen direct geluid uit. Als de bron zich in een binnenruimte bevindt, wordt het geluid gedeeltelijk geabsorbeerd door de wanden. Het niet geabsorbeerde deel wordt gereflecteerd en draagt bij aan de gehoorbelevenis. Hoe groot het aandeel geabsorbeerd geluid is, wordt aangegeven door het equivalente absorptie-oppervlak van de ruimte.

[Wikipedia/meer uitleg: de.wikipedia.org/wiki/Schallleistung]