Polski
Pod koniec lipca 1943 r. Remscheid zostaje zaatakowane i zniszczone w wyniku bombardowań przez alianckie bombowce. Również główna fabryka HAZET zostaje niemal całkowicie zniszczona przez spadające bomby.
Wiele maszyn może jednak nadal pracować, ponieważ wymiany wymagają jedynie silniki elektryczne, które były wykorzystywane w tym czasie. Udaje się pozyskać materiały do utrzymania prawidłowego stanu maszyn. Jednak produkcja została częściowo przeniesiona do Schmalkalden w Turyngii, ponieważ nowy budynek w Güldenwerth nie został jeszcze ukończony.
Produkcję w Remscheid wznowiono dopiero po roku, początkowo częściowo jeszcze pod gołym niebiem (klucze maszynowe były bardzo istotne podczas wojny). Po wyburzeniu główna fabryka w Vieringhausen zostaje prowizorycznie ponownie odbudowana z gruzów.
W 1947 r. fabryka w Güldenwerth jest powoli, ale systematycznie dokańczana, a dawne relacje biznesowe, zwłaszcza za granicą, zostają odnowione. Reputacja jakości i różnorodności palety narzędzi HAZET przetrwała wojnę bez szwanku.
Właściwa odbudowa firmy jest możliwa dopiero po reformie walutowej w czerwcu 1948 r. W tym czasie w HAZET pracuje około 100 mężczyzn i kobiet. Manfred Burckhard rozpoczął swoją naukę w HAZET (w 1966 r. otrzymuje pełnomocnictwo, w 1974 r. prokurę, a w 1991 r. zostaje członkiem zarządu jako osoba spoza rodziny)